تعریف استارت آپ
شرکت نوپا یا نوآفرین یا استارتاپ (به انگلیسی: startup، کوتاهشدهٔ startup company) به یک شرکت یا کسبوکار گفته میشود که معمولاً به تازگی و در نتیجهٔ کارآفرینی ایجاد شدهاست، رشد سریعی دارد، و در جهت تولید راهحلی نوآورانه و دوامپذیر برای رفع یک نیاز در بازار شکل گرفتهاست.
این شرکتها معمولاً مبتنی بر ایدههایی ریسکپذیر هستند که مدل کسبوکارشان مشخص نیست و بازار هدفشان نیز در حد فرض است. شرکتهای نوپا میتوانند در هر حوزهای ایجاد شوند، ولی اغلب به شرکتهایی گفته میشود که رشد سریعی دارند و در زمینهٔ فنّاوری (تکنولوژی) فعالیت میکنند. شرکتهای نوپا در دورهٔ حباب دات کام محبوب شدند.
- کسب و کاری که قصد دارد ارزش آفرین باشد.
- کسب و کاری که پایداری برای اعضای آن دغدغه است و فرصت جو است اما فرصت طلب نیست.
- کسب و کاری که الزاماً مقیاس پذیر نیست. اگر چه طبیعتاً مقیاس پذیری برای آن مزیت و مطلوب است. پس اگر مادر یک خانواده کسب و کاری نوپایی ایجاد کند که فقط هزینه ماهیانه آنها را تامین کند و هرگز بزرگ نشود، همین که پایدار باشد، از نظر متمم یک استارت آپ است.
- کسب و کاری که ممکن است مبتنی بر تکنولوژی های نوین باشد یا نباشد.
- کسب و کاری که هنوز در شرایط ابهام است و دوران نوزادی و کودکی خود را طی میکند.
- بنابراین، اگر شکلهای خاصی از کسب و کار نوپا مد نظر ما باشد، آن را با صفات مربوطه ذکر خواهیم کرد. مثلاً ممکن است چنین اصطلاحاتی را به کار ببریم:
در اینجا چند تعریف استارت آپ را با هم مرور میکنیم:
تعریف استارت آپ به عنوان یک واژه انگلیسی در دیکشنری وبستر
استارت آپ یک کسب و کار جدید است (A New Business) (منبع)
تعریف استارت آپ توسط مرکز کسب و کارهای کوچک آمریکا (USSBA)
کسب و کاری که عموماً حول محور تکنولوژی شکل گرفته و پتانسیل رشد بالایی دارد. (منبع)
تعریف استارت آپ توسط استیو بلنک
سازمانی که در جستجوی یک مدل کسب و کار که قابل تکرار و مقیاس پذیر باشد شکل گرفته است. (منبع)
تعریف استارت آپ اریک ریس، استارت آپ را یک نهاد انسانی می داند که برای ارائه یک محصول یا خدمت جدید در شرایطی که ابهام بالایی وجود دارد به وجود آمده است.
از چالشهای راهاندازی یک شرکت نوپا سرمایه، نیروی انسانی و هزینههای پایه مثل اجاره دفتر و منشی است؛ برخی از شرکتهای نوپا برای کاهش این هزینهها از دفتر کار مجازی استفاده میکنند. همچنین چالش مسائل حقوقی با توجه به محصول یا خدمتی که کسبوکار نوپا میخواهد ارائه دهد نیز وجود دارد. اینکه چگونه تیم کاری دور هم جمع شوند و هر کدام چه تعهدی به کار داشته باشند یا خرید و فروشهای آنها به چه شکلی باشد گاهی بسیار مهم است.
شرکتهای نوپا برای رشد سریع خود نیاز به جذب سرمایه دارند و در این راه گزینههای مختلفی دارند. شرکتهای دیگر یا افراد سرمایهگذار میتوانند به شرکتهای نوپا با تبادل پول نقد در برابر سهام کمک کنند تا فعالیت خود را شروع کنند. در عمل خیلی از شرکتهای نوپا توسط بنیانگذارانشان سرمایهگذاری میشوند.
وظیفهٔ مهم در راهاندازی یک کسبوکار، تحقیق برای اعتبار، ارزیابی و توسعه ایده یا مفاهیم آن کسبوکار است. اگر ارزش یک شرکت بر اساس فناوری آن شرکت باشد، مهم است که بنیانگذاران از مالکیت معنوی ایدههای خود حفاظت کنند.
شرکتهای نوپا معمولاً به دنبال جذب حمایت مالی هستند،[۱] و همزمان به دنبال ایجاد مزیتهای رقابتی نسبت به سایر رقبا هستند. از این رو این شرکتها میکوشند تا با بازاریابی و ایجاد یک شبکهٔ فروش منسجم زمینهٔ مناسبی برای کسبوکار خود فراهم کنند. با این حال، سرمایهگذاری در شرکتهای نوپا یک نوع سرمایهگذاری خطرپذیر دانسته میشود.[۲]
